Wąsacz antwerpski

 

Rys historyczny

Wąsacz antwerpski jest jedną z niewielu ras karłowatych nie posiadających swojego dużego odpowiednika. Pierwsza wzmianka, a właściwie wizerunek kury tej rasy pochodzi z XVII wieku, a uwieczniony został na obrazie Alberta Cuypa. Pierwszy zapis pochodzi z XIX wieku i wskazuje Holandię jako kraj pochodzenia rasy. Obecnie uważa się, że ptaki te wyhodowane zostały w północnej Belgii (okolice Antwerpii).

Obecnie rasa ta uznawana jest za najważniejszy produkt eksportowy wśród belgijskich ras kur ozdobnych. Poczta belgijska wyemitowała nawet znaczek pocztowy z wizerunkiem koguta tej rasy o ubarwieniu przepiórczym.

Budowa

Wąsacze antwerpskie należą do najmniejszych ras karłowatych. Ich ciało jest krótkie, krępe, ptaki utrzymują umiarkowanie wyprostowaną postawę. Posiadają brodę (bródkę i bokobrody) i bogato opierzoną szyję. ich oczy mają barwę ciemnobrązową, na głowie znajduje się grzebień różyczkowy z małymi, zaokrąglonymi wzniesieniami. Hodowane są dwie odmiany wąsacza antwerpskiego – ogoniasta oraz bezogoniasta. U pierwszej ogon noszony jest w stanie nieco złożonym, sierpówki są jedynie odrobinę dłuższe od sterówek i lekko wygięte. U odmiany bezogoniastej siodło ma kształt małej piłki. Obie odmiany noszą skrzydła nisko, tuż nad ziemią.

Barwa i rysunek

Zależne od kraju akceptuje się określoną ilość odmian barwnych. W Belgii i Holandii wzorzec obejmuje odmianę czarną, białą, niebieską, niebiesko łuskowaną, czerwoną, krogulczą, kuropatwianą, kuropatiwaną srebrną, porcelanową, porcelanową izabelowata, kolumbijską, kolumbijską płowożółtą, przepiórczą, przepiórczą srebrną i niebieską, czarną biało nakrapianą, niebieską biało nakrapianą, lawendową biało nakrapianą, w kolorze ochry biało nakrapianą, biała z czerwonymi oznaczeniami. W Niemczech dopuszczalnym kolorem jest między innymi płowożółty, a Anglii – przepiórczy lawendowy, w Danii – porcelanowy z niebieskimi oznaczeniami. Najbardziej charakterystycznym ubarwieniem tej, oraz innych belgijskich ras jest przepiórcze (połączenie złotego brązu z aksamitną czernią).

Hodowla

Te niewielkie kurki są niezwykle popularne nie tylko w swoim rodzinnym kraju, ale i na całym świecie. W wielu krajach (np. Anglii, Niemczech czy Australii) powstały nawet kluby zrzeszające miłośników i hodowców wąsaczy antwerpskich.

Kury te są aktywne, radosne i bardzo przyjaźnie nastawione do ludzi i innych zwierząt. Odpowiednio traktowane szybko się oswajają i nabierają zaufania. Jedynie podczas sezonu lęgowego koguty mogą stać się agresywne (także w stosunku do właściciela) – bywa, że atakują i dziobią. Poza tym newralgicznym okresem są jednak zupełnie nieszkodliwe.

Kury są niezłymi nioskami, choć ich jaja są raczej niewielkie (ok. 35 g). Koguty wspaniale pieją – regularnie zwyciężają w konkursach piania.

Kury te powinny mieć do dyspozycji niewielki kurnik lub wybieg. Z powodu obfitego upierzenia głowy trzeba zapewnić im specjalne poidło.